Na ruim zes jaar actief te zijn als interim manager, kun je Leon Hattenberg (35) wel een specialist op het gebied van interim in de maakindustrie noemen. Voorheen was hij werkzaam bij bedrijven als Howden en Agrifac, momenteel is hij aan de slag bij Rollepaal.
Leon, de opdrachten die je hebt gedaan zijn allemaal in de maakindustrie, met focus op finance en strategie. Wat maakt die combinatie voor jou zo interessant?
Ik vind het mooi om te zien hoe van een beginproduct een eindproduct wordt gemaakt. Er komt heel veel bij kijken, terwijl je dat misschien niet verwacht. In mijn werk hou ik me bijvoorbeeld bezig met het stabiliseren van een afdeling. Daarvoor moet de strategie worden veranderd, maar spreek ik ook met investeerders om te zien hoe haalbaar het is. Daarnaast neem ik bijvoorbeeld ook mensen aan. Het is heel divers werk, dat me erg aanspreekt. Vroeger hield ik me hobbymatig bezig met het sleutelen aan auto’s, misschien is daar mijn passie voor de maakindustrie wel begonnen.
Je hebt dus veel ervaring, wat zie jij in de markt met betrekking tot de maakindustrie?
Wat me opvalt, is dat veel bedrijven aftermarket nog altijd te weinig aandacht geven, terwijl dat in mijn ogen juist heel belangrijk is. Met aftermarket kunnen bedrijven veel hogere marges halen, en daarnaast kan het een goede manier van risico-spreiding zijn. Als er minder greenfields zijn dan kan de aftermarket dat opvangen.
‘Wat mij opvalt, is dat veel bedrijven aftermarket weinig aandacht geven’
Wat kunnen bedrijven daar aan doen?
Je ziet nu dat – als bedrijven al aan aftermarket doen – het een reactieve markt is. Dus: een klant belt, en dán pas wordt er iets besteld of aandacht gegeven aan de betreffende vraag. Naar mijn mening kun je hier al veel eerder op inspringen.
Je hebt een heftige periode meegemaakt met een hersenvliesontsteking. Daarna moest je je leven weer opbouwen vanaf 0. Hoe ben je daar op werkgebied mee omgegaan?
Ik ben er gelukkig goed uit gekomen, door hard fysiek en mentaal te trainen. Zelfs eenvoudiger dingen moest ik opnieuw leren. Ik ga niet bij de pakken neerzitten. Dat zit diepgeworteld, ook bij bijvoorbeeld uitdagingen op werkgebied. Neem bijvoorbeeld de olie-industrie, daarin willen niet per se veel jonge mensen werken. Maar daarom kon ik als jong iemand juist veel impact maken, omdat ik er veel kansen kreeg.
In hoeverre ben je zelf veranderd?
Ik ben empathischer geworden, ik zie meer de menselijke kant van een bedrijf. Je moet goed bedenken, zeker in de maakindustrie, dat het niet alleen om cijfers gaat maar ook om mensen die ergens werken met veel passie. Ik merk dat een consultant van buiten daar minder aandacht voor heeft, maar eerder puur naar de cijfers kijkt. Nu ik zelf meer oog heb voor de menselijke kant, is dat zeker een toegevoegde waarde.
Tot slot, heb je nog tips voor toekomstige interimmers?
Je moet je goed kunnen inleven in het bedrijf en de mensen die daar werken. Vaak ben je als interimmer resultaatgericht en wil je het bedrijf verbeteren, maar doe dat met respect naar de mensen die er vaak al jarenlang werken. Hun kennis en ervaring is niet makkelijk meetbaar, maar wel van onschatbare waarde!