Interim Mailing februari 2016
Uit een recent onderzoek uitgevoerd door de TU/e Eindhoven blijkt dat de markt sterk aan het veranderen is.
Men signaleert de volgende trends: B2C beïnvloedt verwachting in B2B, bedrijven moeten toegevoegde waarde bewijzen en digitalisering en IoT vragen om snelle veranderingen. Voor de industriële bedrijven betekent dit dat ze zich steeds meer moeten richten op high-tech en het leveren van oplossingen aan de klant.
Ook is er een verandering gaande op het gebied van klantwensen: simpel en goedkope transacties, snelle leveringen en customized, complete oplossingen.
Maar liefst 86% van de industriële bedrijven richt zich op het ontwikkelen van modulaire oplossingen. Waarom?
- Optimaliseren productie, kostenvermindering, standaardisatie, kortere levertijden.
- Flexibel voldoen aan klantvraag, integreren met service.
Technisch gezien stellen de industriële bedrijven kunnen we bijna alles, het moeilijkste is om de mensen mee te krijgen. Maar wat is er dan zo moeilijk?
- Management moet meer betrokken zijn en modulariteit voorop stellen
- Werknemers moeten leren om ‘configuratie’ te denken
- Engineers, krijgen minder vrijheid om iets nieuws te ontwikkelen
- R&D, moet meer de focus leggen op echte innovatie
- Leveranciers, hebben meer kennis nodig over modulaire principes
- Klanten, zijn nog onvoldoende geïnformeerd over voordelen en mogelijkheden modulariteit.
Echter het grootste knelpunt bij industriële bedrijven met betrekking tot modularisatie is het feit dat functies die de klantervaringen bepalen en informatie over de klant moeten terugkoppelen, zijn niet of nauwelijks ontwikkeld en onvoldoende zijn aangesloten op modulariteit.
Dé verbetering voor veel organisaties is dan ook uit het betrekken van marketeers en sales in het transformatieproces naar modularisatie.
REP spreekt inmiddels uit eigen ervaring over het inzetten van interim-managers op marketing & sales. Daarbij richten wij ons vooral op de persoonlijkheid van de kandidaat dat deze aansluit bij onze opdrachtgever. REP heeft toegang tot een groot aantal Interim Managers, zodat wij u altijd meerdere kandidaten voorstellen.
Per 1 mei 2016 wordt de Verklaring arbeidsrelatie (VAR) voor zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) afgeschaft. Wat gaat er precies veranderen?
Het systeem van de VAR stuit op bezwaren, omdat het schijnzelfstandigheid mogelijk maakt.
De VAR is bedoeld om vast te stellen of bedrijven loonheffing moeten inhouden en betalen over de inkomsten van zzp’ers. Hierbij zijn mensen die officieel als zzp’er werken, eigenlijk in dienst bij de werkgever. Voor de Belastingdienst is dit lastig te controleren.
Vanaf mei regelt de Wet Deregulering beoordeling arbeidsrelaties (DBA) de relatie tussen opdrachtgever en zzp’er.
De VAR wordt vervangen door modelovereenkomsten tussen zzp’ers en hun opdrachtgevers.
Dit moet zowel bedrijven als zzp’ers meer duidelijkheid verschaffen. Er is wel een overgangsfase van een jaar.
Met de invoering van de nieuwe wet wordt de verantwoordelijkheid voor de opdrachtgever groter, aangezien deze een grotere rol gaat spelen bij de invulling van de overeenkomst. Nu liggen de verantwoordelijkheid en de financiële gevolgen nog vooral bij de zzp’er.
Als beide partijen volgens de goedgekeurde overeenkomst werken, lopen zij geen risico op naheffingsaanslagen of boetes.
De Belastingdienst stelt in samenwerking met externe organisaties verschillende modelovereenkomsten op. Op basis daarvan hoeft een opdrachtgever geen loonheffingen in te houden en te betalen. Zzp’ers en ondernemingen kunnen die overeenkomsten downloaden.
Belangenorganisaties, individuele opdrachtgevers of hun intermediairs kunnen ook zelf overeenkomsten opstellen en ter beoordeling voorleggen aan de Belastingdienst, bijvoorbeeld voor een bepaalde sector of beroepsgroep.
Er zijn drie categorieën modelovereenkomsten.
De eerste is de al genoemde algemene overeenkomst, opgesteld door externe partijen, soms samen met de Belastingdienst. Hiermee zijn bijna alle arbeidsrelaties, waarbij geen sprake is van een dienstbetrekking, gedekt.
De tweede categorie bestaat uit voorbeeldovereenkomsten voor bedrijfstakken en beroepsgroepen. Sectoren en belangenorganisaties kunnen deze voorleggen. Ze zijn bedoeld voor iedereen die volgens de voorwaarden van de betreffende branche of beroepsgroep werkt.
Als derde is er nog de individuele overeenkomst. Individuele opdrachtgevers of opdrachtnemers kunnen deze voorleggen aan de Belastingdienst.